Το φθινόπωρο του 1943, οι γερμανικές δυνάμεις, έχοντας πληροφορίες για τη παρουσία ανταρτών από τη Μέση Ανατολή, επιτέθηκαν στα χωριά του Σελίνου, όπως η Μονή, ο Λιβαδάς και το Κουστογέρακο, προκαλώντας θάνατο και καταστροφή. Κατά την επόμενη επίθεσή τους, πιθανόν στις 24 Νοεμβρίου, στόχευσαν να εξοντώσουν μία ομάδα ανταρτών που συγκεντρώθηκαν στα υψώματα ανατολικά του Κουστογέρακου, στην περιοχή του Λάκκου, του Σπήλιου.

Οι αντάρτες οχυρώθηκαν, αλλά η κατάσταση φαινόταν δύσκολη. Ξαφνικά, ένα πυκνό σύννεφο κατέβηκε από τη Μαδάρα, καλύπτοντας την περιοχή σε τέτοιο σημείο που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να δουν ούτε μερικά μέτρα μπροστά τους. Αναμένοντας τη διαφύλαξη της ορατότητας, οι Γερμανοί αποφάσισαν να αποχωρήσουν για να μην νυχτώσουν σε αφιλόξενη περιοχή. Έτσι, οι αντάρτες σώθηκαν.

Ο Νεοζηλανδός αγωνιστής Πέρκινγκς, που βρισκόταν εκεί, ανέφερε ότι το γεγονός ήταν ένα θαύμα και πρότεινε να ερευνήσουν ποια γιορτή γιορτάζεται εκείνη την ημέρα και να αναγείρουν εκκλησία στη μνήμη του. Μετά από χρόνια, το θαύμα της διάσωσης τιμήθηκε με την ανέγερση της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης, που βρίσκεται σήμερα στον Λάκκο Σπήλιου, και αποτελεί πηγή αναμνήσεων και περηφάνιας.

Στο σημείο αυτό τελείται κάθε χρόνο ένα παραδοσιακό πανηγύρι και η περιοχή προσβάζεται μέσω ενός ορεινού αγροτικού δρόμου. Στη μεγάλη φορητή εικόνα που δημιουργήθηκε προς τιμήν των γεγονότων, έχουν υπογράψει όλοι οι επιζώντες αντάρτες, ενώ καταγράφονται και τα ονόματα των θυμάτων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Πέρκινγκς, όπως και ο αγωνιστής Βάνδουλας, δολοφονήθηκαν αργότερα από γερμανικό απόσπασμα στις Φώκιες Ομαλού. Σήμερα, στον τόπο της ενέδρας, υπάρχει τιμητική πλάκα στη μνήμη τους.

Πηγή: newsbomb.gr