Ο TPPO παράγεται ετησίως σε χιλιάδες τόνους από πολλές βιομηχανικές διαδικασίες, όπως η παραγωγή βιταμινών, αλλά συνήθως απορρίπτεται. Μια πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας περιγράφει μια αντίδραση που επιτρέπει τη μετατροπή του TPPO σε υλικό με υψηλή δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας. Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει νέες προοπτικές για τις λεγόμενες μπαταρίες «οξειδοαναγωγικής ροής».
Ο Christian Malapit, χημικός του Northwestern και επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, υπογραμμίζει τη σημασία της προσφοράς που μπορούν να κάνουν οι συνθετικοί χημικοί στην ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας. Όπως λέει, το TPPO μπορεί να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο πόρο, προσφέροντας βιώσιμες επιλογές για την καινοτομία στον τομέα των μπαταριών. Η Emily Mahoney, υποψήφια διδάκτορας στο εργαστήριο του Malapit, εξηγεί ότι το οργανικό μόριο μπορεί να επιτύχει υψηλή ενεργειακή πυκνότητα και σταθερότητα, προσεγγίζοντας τις επιδόσεις των βαρύτερων μετρητών.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε πειραματικές μεθόδους για να αξιολογήσει την ανθεκτικότητα της μπαταρίας και διαπίστωσε ότι, ύστερα από 350 κύκλους φόρτισης και εκφόρτισης, η μπαταρία διατήρησε εξαιρετική απόδοση, με ελάχιστη απώλεια χωρητικότητας. Ο Malapit δηλώνει ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που οξειδωτικά φωσφίνης χρησιμοποιούνται στην έρευνα μπαταριών.
Η αγορά των μπαταριών ροής οξειδοαναγωγής αναμένεται να σημειώσει σημαντική αύξηση, φτάνοντας το 720 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως μέχρι το 2030. Αν και οι μπαταρίες αυτές δεν είναι τόσο αποδοτικές όσο οι μπαταρίες λιθίου, θεωρούνται καλύτερες επιλογές για τη μαζική αποθήκευση ενέργειας. Η ομάδα ελπίζει ότι η έρευνά τους θα εμπνεύσει άλλους επιστήμονες να εξερευνήσουν περαιτέρω το TPPO και τη δυνατότητά του στην αποθήκευση ενέργειας.
Πηγή: newsbomb.gr