Η συνεργασία του Μίμη Πλέσσα με τον Στράτο Διονυσίου άφησε πίσω της 36 αγαπημένα τραγούδια, τα οποία εξακολουθούν να αγγίζουν τις καρδιές μας σαν να γράφτηκαν χθες. Το 1970, ο Νίκος Φώσκολος χρειάστηκε ένα δυνατό λαϊκό κομμάτι για την ταινία του «Ορατότης μηδέν», που πρωταγωνίστησε ο Νίκος Κούρκουλος. Έτσι, ζήτησε από τον Πλέσσα να γράψει τη μελωδία, ενώ ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ανέλαβε τους στίχους, με τη συγκεκριμένη αναφορά στη φράση «κύμα πικρό».

Ο Πλέσσας, αφού έγραψε τη μελωδία, είχε την ανάγκη για έναν ερμηνευτή. Ο Παπαδόπουλος τότε πρότεινε να επισκεφθούν ένα νυχτερινό κέντρο με εξαιρετικούς λαϊκούς τραγουδιστές, όπου γνωρίστηκε με τον Στράτο Διονυσίου. Η φωνή του τον εντυπωσίασε, και την επόμενη μέρα προγραμματίστηκε πρόβα για το κομμάτι που είχε συνθέσει. Έτσι δημιουργήθηκε το θρυλικό «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου», το οποίο σημείωσε σημαντική επιτυχία, ενώ κυκλοφόρησε και σε δίσκο 45 στροφών, με το «Αγαπώ τα παλικάρια» στην άλλη πλευρά.

Μέχρι το τέλος της χρονιάς, οι Πλέσσας και Παπαδόπουλος δημιούργησαν άλλα τέσσερα τραγούδια για τον Διονυσίου, τα οποία κυκλοφόρησαν σε δύο 45άρια. Στον πρώτο περιλαμβάνονταν τα «Αν είσαι φίλος με καρδιά» και «Τι σου φταίει το παιδί», ενώ στον δεύτερο βρίσκονταν τα «Ένα βράδυ που θα πιω» και «Για μας βρέχει και χιονίζει». Το 1971, η συνεργασία τους επεκτάθηκε στο θέατρο με το έργο «Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσας», το οποίο ανέβηκε στο θέατρο «Μετροπόλιταν», με τη μουσική υπογραφή του Πλέσσα και τον Διονυσίου να ερμηνεύει το «Όπως φεύγουν τα καράβια».

Μετά από μια τριετία, ο Πλέσσας επιστρέφει με τον Διονυσίου κυκλοφορώντας το δίσκο «Τα 12 του Στράτου» το φθινόπωρο του 1974, σε μια μεταπολιτευτική εποχή. Οι στίχοι, γραμμένοι από τον Κώστα Βίρβο, περιλαμβάνουν γνωστά κομμάτια όπως τα «Έξω απ’ άδικο» και «Πού το πας και πού το φέρνεις».

Το 1975 συνέβη μια μοναδική ηχογράφηση, καθώς ο Διονυσίου πέρασε την πύλη των φυλακών της Τίρυνθας. Κατόπιν ειδικής άδειας, ένα κελί μετατράπηκε σε στούντιο για την ηχογράφηση 12 τραγουδιών που είχε γράψει ο Πλέσσας σε στίχους του Κώστα Ρουβέλα. Αυτός ο δίσκος, με τίτλο «Πάλι μαζί μας», κυκλοφόρησε λίγο πριν το Πάσχα του 1976, όταν ο Στράτος απελευθερώθηκε με χάρη από τον Πρόεδρο Κωνσταντίνο Τσάτσο.

Αν και περιλαμβάνει πολλά καλά κομμάτια, ο δίσκος πέρασε σχεδόν απαρατήρητος. Στον αμέσως επόμενο δίσκο «Αν ξαναζούσα», που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1977, ακούγονται οι τελευταίοι στίχοι της συνεργασίας τους, μερικά από τα οποία, όπως το «Τη ζωή εγώ τη βλέπω» και το «Σ’ όποια χέρια», ξεχωρίζουν για την εξαιρετική ερμηνεία του Διονυσίου.

Πηγή: newsbomb.gr