Ο τάφος βρίσκεται στα ερείπια μιας αρχαίας βασιλικής, η οποία υπέστη ζημίες από την άνοδο της θαλάσσιας στάθμης στη Μεσόγειο κατά τον Μεσαίωνα. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ιστορικές μαρτυρίες δείχνουν ότι μετά τη βύθιση της βασιλικής, χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Νικολάου για να προστατεύσει το σημείο του τάφου.
Πρόσφατες ανασκαφές οδήγησαν σε είσοδο μωσαϊκού και πέτρινου δαπέδου από το προηγούμενο ιερό, επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση με τον Άγιο Νικόλαο. Ο Άγιος Νικόλαος, που πιστεύεται ότι έζησε μεταξύ 270 και 343 μ.Χ., είναι διάσημος για τις θαυματουργές πράξεις του και για το φιλάνθρωπο έργο που προσέφερε, όπως το να βοηθά φτωχές οικογένειες.
Η βυζαντινή εκκλησία που χτίστηκε στο συγκεκριμένο σημείο υπηρέτησε ως τόπος λατρείας για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς από τον 5ο έως τον 12ο αιώνα και αναγνωρίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO το 1982. Ωστόσο, τα οστά του Αγίου Νικολάου πιστεύεται ότι μεταφέρθηκαν λαθραία στην ιταλική πόλη Μπάρι τον 11ο αιώνα.
Η ανακάλυψη αυτή δεν επιβεβαιώνει μόνο την ιστορική σημασία της εκκλησίας, αλλά ενισχύει επίσης την ανάγκη για περισσότερη έρευνα ώστε να αποκαλυφθούν πλήρως τα μυστικά που κρύβει η περιοχή. «Αυτή τη στιγμή, μπορούμε να βλέπουμε το τμήμα του καπακιού της σαρκοφάγου και ελπίζουμε να προβούμε σε περαιτέρω ανασκαφές στο μέλλον», πρόσθεσε η καθηγήτρια.
Πηγή: newsbomb.gr