Γεννημένος το 330 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, ο Βασίλειος ήταν γιος του ρήτορα Βασιλείου και της Εμμέλειας. Στην οικογένειά του περιλαμβάνονταν και άλλα παιδιά, μεταξύ των οποίων ο Γρηγόριος Νύσσης, διακεκριμένος θεολόγος. Η εκπαίδευσή του ξεκίνησε στην πατρίδα του και συνεχίστηκε στο Βυζάντιο, ενώ σπούδασε στην Αθήνα, όπου ήρθε σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής όπως ο Ιουλιανός και ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, επέστρεψε στην Καισάρεια και άρχισε να εργάζεται ως ρήτορας. Σύντομα όμως ξεκίνησε ένα πνευματικό ταξίδι στην Αίγυπτο και τη Συρία για να γνωρίσει το μοναχικό βίο. Μετά από πέντε χρόνια στην έρημο, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Καισάρεια λόγω του θανάτου του επισκόπου Ευσέβιου, και εκλέχθηκε στη θέση του επίσκοπου.
Η επισκοπική του θητεία διήρκεσε εννέα χρόνια και φημίζεται για το έργο του στη φιλανθρωπία και την ίδρυση των «Βασιλειάδων», οργανισμών που φρόντιζαν τους φτωχούς και τους αρρώστους. Ως επίσκοπος, υπηρέτησε με αποφασιστικότητα απέναντι σε κοσμικές εξουσίες, όπως φαίνεται από τις αναμετρήσεις του με τον αυτοκράτορα Ουάλη.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν επίσης πολυγραφότατος, έχοντας συνεισφέρει σημαντικά στη διαμόρφωση του δόγματος της Αγίας Τριάδας και συγγράψει τη Θεία Λειτουργία του. Τα έργα του περιλαμβάνουν θεολογικά, αντιαιρετικά, ασκητικά και πρακτικά κείμενα. Δυστυχώς, έφυγε από τη ζωή την 1η Ιανουαρίου του 379, σε ηλικία 49 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό θεολογικό και κοινωνικό έργο.
Πηγή: newsbomb.gr