Η φήμη του Παταπίου διαδόθηκε γρήγορα και πολλοί άνθρωποι τον επισκέπτονταν για να ακούσουν τις διδασκαλίες του. Αργότερα, μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνάντησε άλλους ασκητές, τον Βάρα και τον Ραβουλά. Ο Άγιος Βάρας ίδρυσε το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη, ενώ ο Ραβουλάς ασκήτευε κοντά στην πύλη του Ρωμανού.
Ο Άγιος Πατάπιος θέλησε να ζήσει άγνωστος και δημιούργησε ένα ησυχαστήριο στα Βλαχέρνες και ίδρυσε τη Μονή των Αιγυπτίων. Η ταπεινότητά του του έδωσε τη δυνατότητα να θαυματουργεί και έτσι η φήμη του αυξήθηκε, θεραπεύοντας αρρώστους πριν την κοίμησή του. Μετά την κοίμησή του και την καταστροφή της μονής το 536 μ.Χ., ο πνευματικός του αδελφός, Όσιος Βάρας, μετέφερε το λείψανό του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη της Πέτρας, υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας.
Μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης το 1453, ο Αγγελής Νοταράς μετέφερε το λείψανο του Αγίου Παταπίου στο Γεράνι, κοντά στο Λουτράκι, και το έκρυψε σε σπήλαιο που υπηρέτησε ως ασκητήριο. Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1904 από πολίτες του Λουτρακίου, όπου βρέθηκε και η κάρα της Αγίας Υπομονής. Ορισμένοι επισκέπτες πήραν κομμάτια των λειψάνων του Αγίου ως φυλαχτό. Ένας ιερέας από το Λουτράκι κράτησε το λείψανο στο σπίτι του, προκειμένου να το προστατεύσει.
Το 1952, ο Πατέρας Νεκτάριος ίδρυσε μοναστήρι στον τόπο του σπηλαίου και το λείψανο επιστράφηκε εκεί. Η επίσημη ίδρυση της μονής έγινε στις 1 Αυγούστου 1952 από τον μητροπολίτη Κορινθίας, Προκόπιο Τζαβάρα.
Πηγή: newsbomb.gr