Ο Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος, ο οποίος γεννήθηκε το 816 στις Συρακούσες και απεβίωσε στην Κωνσταντινούπολη στις 3 Απριλίου 886, υπήρξε εξέχουσα μορφή της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής ως μουσικός και ποιητής. Προερχόταν από ενάρετους και ευσεβείς γονείς, τον Πλουτίνο και την Αγάθη. Η ζωή και τα έργα του μας είναι γνωστά κυρίως από τον βίο που συνέταξε ο μαθητής του, Θεοφάνης, καθώς και από εγκώμια που του αφιέρωσαν ο Ιωάννης Διάκονος και ο Θεόδωρος Πεδιάσιμος.
Ο Ιωσήφ συνέγραψε πολλές μουσικές συνθέσεις για δεσποτικές και θεομητορικές εορτές, καθώς και για αγίους. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι ο κανόνας του Ακάθιστου Ύμνου με τον τίτλο «Χριστού βίβλον έμψυχον». Επίσης, συμπλήρωσε την «Οκτόηχο» του Ιωάννη Δαμασκηνού προσθέτοντας 48 κανόνες φέρνοντάς το όνομά του.
Τα έργα του τυπώθηκαν στη Βενετία το 1610 και 1640. Ανάμεσα στα θεαματικά αποσπάσματα των έργων του, ξεχωρίζει το απολυτίκιον του που αναφέρεται με σεβασμό και εκτίμηση στη μουσική του προσφορά.
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα Τὸ δωδεκάχορδον τοῦ Λόγου ὄργανον, τὴν παναρμόνιον λύραν τῆς χάριτος, τὸ Ὑμνογράφον Ἰωσὴφ τιμήσωμεν ἐπαξίως, οὗτος γὰρ ἀνύμνησε, μελιχροὶς μελωδήμασι, Πνεύματι κινούμενος, τῶν Ἁγίων πᾶν σύστημα. Μεθ’ ὧν καὶ ἱκετεύει ἀπαύστως, δοῦναι ἠμῖν πταισμάτων λύσιν.
Πηγή: newsbomb.gr