Η πολιορκία του Μεσολογγίου ξεκίνησε το 1825 από τον Κιουταχή, ο οποίος συγκέντρωσε μεγάλο στρατό και έστησε από τις τελευταίες ημέρες του Απριλίου στρατόπεδο γύρω από την πόλη. Παρά τις επανειλημμένες επιθέσεις του, δεν κατάφερε να καταλάβει την πόλη, ενώ οι πολιορκημένοι διατηρούσαν επικοινωνία με τον Καραϊσκάκη, ο οποίος διοργάνωσε επιθέσεις εναντίον των Τουρκικών δυνάμεων.
Ωστόσο, το 1826 η κατάσταση επιδεινώθηκε, όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν στρατηγικές θέσεις στη λιμνοθάλασσα, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του Μεσολογγίου. Η πείνα άρχισε να απειλεί τους κατοίκους, γεγονός που οδήγησε τους προκρίτους και τους οπλαρχηγούς σε κρίσιμη απόφαση: την έξοδο των πολιορκημένων.
Η έξοδος προγραμματίστηκε για τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου, με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. Δυστυχώς, το σχέδιο προδόθηκε, και οι Τούρκοι αντεπίθεσαν με σφοδρότητα, με αποτέλεσμα χιλιάδες Έλληνες να σφαγιαστούν και να αιχμαλωτιστούν, ενώ μόλις 1.500 κατάφεραν να διαφύγουν.
Η πτώση του Μεσολογγίου είχε σοβαρές συνέπειες. Οδήγησε στη διάλυση της τρίτης εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου του 1826 και την παραίτηση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. Παράλληλα, αναθέρμανε το φιλελληνικό κίνημα στο εξωτερικό και επιτάχυνε τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων σχετικά με το ελληνικό ζήτημα.
Ορισμένοι ιστορικοί, όπως ο Κασομούλης, αναρωτιούνται για τον ρόλο του Καραϊσκάκη κατά την ημέρα της εξόδου, όταν αυτός κλινήρης υποδέχθηκε τους διασωθέντες με ειρωνεία. Η πτώση του Μεσολογγίου αποτέλεσε μια ισχυρή μαρτυρία για την αδιαφορία του χριστιανικού κόσμου, όπως επισήμανε και ο Αμερικανός φιλέλληνας Σάμιουελ Γκρίντλεϊ Χάου.
Πηγή: newsbomb.gr