Η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, όπου ο εισαγγελέας έθιξε τη σοβαρότητα των εγκλημάτων, όπως οι απόπειρες βιασμού, προκαλεί αναζητήσεις σχετικά με την προσέγγιση της δικαιοσύνης σε ευαίσθητα θέματα. Η δήλωση του δικαστή, που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αντίληψη του για την κατάσταση, ότι «Στη Γαλλία έχουν 51 βιασμούς, εδώ έχουμε μια απόπειρα, μην τρελαθούμε κιόλας», αναδεικνύει τις επικίνδυνες πτυχές που μπορεί να έχει η στάση ενός δικαστή.

Η δίκη της Φρύνης στην αρχαία Ελλάδα προσφέρει μια ενιαία εικόνα για τα προβλήματα της δικαιοσύνης. Η Φρύνη, κατηγορούμενη για ασέβεια, αθωώθηκε τελικά όταν ο συνήγορός της, Υπερείδης, αποφάσισε να αποκαλύψει τα κάλλη της ώστε να επηρεάσει τους δικαστές. Οι δικαστές φάνηκε να επηρεάζονται περισσότερο από την εμφάνιση της παρά από τα ουσιαστικά στοιχεία της υπόθεσης. Αυτή η κατάσταση εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αντικειμενικότητα και την επιρροή εξωδικαστικών παραγόντων στη δικαστική διαδικασία.

Στη σύγχρονη εποχή, η συμπεριφορά των δικαστών και οποιαδήποτε σχόλια που ελαχιστοποιούν τη σοβαρότητα τέτοιων εγκλημάτων είναι επικίνδυνα. Εδώ διαπιστώνουμε ότι, παρά την ύπαρξη αυστηρών νομικών πλαισίων, τα κοινωνικά στερεότυπα και οι προκαταλήψεις αίρουν τη σοβαρότητα της δικαιοσύνης.

Η δίκη της Φρύνης λειτουργεί ως καθρέφτης, που μας επιτρέπει να εξετάσουμε την ανθρώπινη αδυναμία στην απονομή δικαιοσύνης, ένα φαινόμενο που παραμένει επίκαιρο. Ενώ σήμερα υπάρχει αυστηρότερη θεσμική οργάνωση, η επίδραση της ανθρώπινης φύσης, είτε μέσω αισθητικών κριτηρίων είτε είτε μέσω της υποτίμησης σοβαρών εγκλημάτων, καταδεικνύει την πρόκληση που αντιμετωπίζει το δικαστικό σύστημα.

Η ομορφιά της Φρύνης ενέπνευσε καλλιτέχνες της εποχής και αποτέλεσε θέμα θαυμασμού, τονίζοντας τη σημασία της εμφάνισης στην αρχαιότητα. Το γεγονός ότι η τελική απόφαση για τη ζωή της εξαρτήθηκε από την αισθητική αντίδραση των δικαστών μιλά για την ανάγκη αναγνώρισης της ανθρώπινης αδυναμίας και των κοινωνικών συνθηκών που μπορεί να επηρεάσουν τη δικαιοσύνη.

Πηγή: newsbomb.gr