Η λέξη “κάλαντα” προέρχεται από τη λατινική “calenda” και, στα ελληνικά, μεταφράζεται ως καλένδες, που σημαίνει την αρχή του νέου μήνα. Η καταγωγή τους συνδέεται στενά με την Αρχαία Ελλάδα, όπου οι παραδόσεις τους διατηρούνται μέχρι σήμερα.

Τα κάλαντα αναφέρονται σε δημοτικά ευχετικά τραγούδια που οι άνθρωποι ψάλλουν την παραμονή σημαντικών θρησκευτικών εορτών. Συχνά εκτελούνται από παιδιά, τα οποία περιφέρονται σε σπίτια, καταστήματα και δημόσιους χώρους με τη συνοδεία τριγώνου ή άλλων μουσικών οργάνων, προσδοκώντας φιλοδώρημα ως αντάλλαγμα για τις ευχές τους.

Στην αρχαία Ελλάδα, τα παιδιά κρατούσαν ομοιώματα καραβιού, συμβολίζοντας τον ερχομό του θεού Διόνυσου. Με τη συνοδεία ελιάς ή δάφνης στολισμένη με καρπούς και άσπρο μαλλί – γνωστό ως ειρεσιώνη – γύριζαν και τραγουδούσαν, λαμβάνοντας δώρα από τους νοικοκύρηδες. Στις κλωστές που κρατούσαν, έδεναν τις προσφορές των ανθρώπων.

Υπάρχουν αρχαία γραπτά κείμενα που μοιάζουν με τα σημερινά κάλαντα, επιβεβαιώνοντας την μακρόχρονη παράδοση αυτού του εθίμου.

Πηγή: newsbomb.gr