Ο πρόεδρος της κοινότητας, Σπύρος Αθανασόπουλος, αναφέρει ότι υπάρχει ένας αστικός μύθος σχετικά με την ύπαρξη κιβωτίων γεμάτων λίρες που εικάζεται ότι κρύφτηκαν από τους Άγγλους κατά το παρελθόν. Αυτή η ιστορία φαίνεται να προσελκύει τους χρυσοθήρες για χρόνια, οι οποίοι σήμερα αναλαμβάνουν πιο οργανωμένες και επαγγελματικές ανασκαφές.
Στο χωριό έχουν παρατηρηθεί τέσσερις νέες βαθιές τρύπες κοντά στην εκκλησία, οι οποίες μαρτυρούν ότι έχουν γίνει ανασκαφές, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν αποδείξεις για θησαυρούς. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι προσβάσιμη μόνο με τα πόδια, γεγονός που την καθιστά πιο μυστική και ενδιαφέρουσα για τους κυνηγούς.
Η ζηλευτή προοπτική του κέρδους έχει παρασύρει ακόμα και τους ντόπιους, οι οποίοι ίσως να επιθυμούν να ωφεληθούν, ζητώντας ένα ποσοστό από τα κέρδη των χρυσοθήρων. Ωστόσο, οι χρυσοθήρες συχνά επιλέγουν να εργάζονται νύχτα για να μην γίνονται εύκολα αντιληπτοί από τους ντόπιους, εφόσον δραστηριοποιούνται παράνομα.
Ορισμένοι από αυτούς τους κυνηγούς μοιάζουν με κακούς μιμητές του Χάουαρντ Κάρτερ, που ανακάλυψε τον τάφο του Τουταγχαμών, αφού οι σκοποί τους είναι περισσότερο ατομικοί και αποτυπώνουν μια νοοτροπία πλουτισμού με κάθε κόστος και χωρίς να αποδίδουν στο κράτος τα πιθανά ευρήματα.
Οι κυνηγοί θησαυρών πιστεύουν ότι κοντά στο γεφύρι της Πλάκας μπορεί να βρουν λίρες που ενδέχεται να δόθηκαν κατά την υπογραφή της Συμφωνίας Μυρόφυλλου το 1944. Αλλά είναι μάλλον ανενημέρωτοι ιστορικά, αγνοώντας ότι οι βρετανικές λίρες σταμάτησαν να διανέμονται κατά τη διάρκεια της εμφυλιακής σύρραξης το 1943.
Ορισμένοι χρυσοθήρες μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες αν αναζητήσουν θησαυρούς στα βουνά της Σερβίας, όπου η βρετανική υποστήριξη ήταν διαρκής στους κομμουνιστές αντάρτες που πολέμησαν τους Γερμανούς, και οι οποίοι φαίνεται να διασφάλιζαν τις λίρες τους πολύ καλύτερα από την κατάσταση στην Ελλάδα.
Πηγή: newsbomb.gr