Ο υπαστυνόμος Ρόμπερτ Χίγκινς από το Τμήμα Προστασίας Περιβάλλοντος της Πολιτείας της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι «δεν υπάρχει εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για το πώς να βγάλει κανείς άλκες από τον πάγο». Η διάσωση ξεκίνησε μετά από την καταγγελία ενός περαστικού, ο οποίος είδε την άλκη να πέφτει και ειδοποίησε τις αρχές. Ο Χίγκινς ζήτησε βοήθεια και σύντομα έφτασαν δασοφύλακες για να συμβάλλουν στην επιχείρηση.
Ο δασοφύλακας Έβαν Νάχορ επεσήμανε ότι οι διασώσεις από πάγο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, καθώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να πέσουν και οι διασώστες μέσα στο νερό. Οι δασοφύλακες φόρεσαν στολές για να παραμείνουν επιπλέοντες και ζεστοί, χρησιμοποίησαν μεταλλική «μπάρα» για να ελέγξουν το πάχος του πάγου, το οποίο κυμαινόταν από 2,5 έως 10 εκατοστά, και σχοινιά ασφαλείας για να ελέγξουν την κατάσταση και να και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον σε περίπτωση ανάγκης.
Καθώς πλησίασαν την άλκη, χρησιμοποιώντας ένα αλυσοπρίονο, οι δασοφύλακες έκοψαν τμήματα του πάγου που χώριζαν την περιοχή της άλκης από μια παχύτερη επιφάνεια. Ο στόχος τους ήταν να την κατευθύνουν προς το κανάλι που είχαν ανοίξει, ελπίζοντας ότι η άλκη θα κατάφερνε να κολυμπήσει και να βγει από το νερό. Ωστόσο, η άλκη, που μπορεί να ζυγίζει μέχρι 455 κιλά, δεν κολύμπησε προς την ασφαλή περιοχή.
Όταν η διάσωση είχε καταστεί προκλητική και δύσκολη, οι δασοφύλακες παρατήρησαν ότι η άλκη φοβόταν τα έλκηθρα τους περισσότερο από τους υπαλλήλους, κάτι που τελικά τους επέτρεψε να την καθοδηγήσουν σε πιο ασφαλή περιοχή. Η διάσωση διήρκεσε περίπου δύο ώρες, με τη θερμοκρασία του νερού να είναι εξαιρετικά χαμηλή. Αφού καταποντίστηκε, η άλκη, πέρα από την κούραση και το κρύο, κατάφερε τελικά να σηκωθεί, γεγονός που προκάλεσε χαρά στους παρευρισκόμενους.
«Ήταν απλά ένα εκπληκτικό θέαμα να βλέπουμε αυτή την τεράστια άλκη να σηκώνεται ακριβώς μπροστά μας», δήλωσε ο Χίγκινς. Ο θρίαμβος της διάσωσης υπογράμμισε τη σημασία της ανθρώπινης παρέμβασης και της αφοσίωσης στις προσπάθειες προστασίας της άγριας ζωής. Πηγή: newsbomb.gr