Τα λείψανα του Κολόμβου έχουν ταξιδέψει πολλές φορές. Αν και πέθανε στη Βαγιαδολίδ το 1506, ήθελε να ταφεί στο νησί Ισπανιόλα, που σήμερα αποτελείται από την Αϊτή και τη Δομινικανή Δημοκρατία. Αυτά μεταφέρθηκαν το 1542 εκεί, ακολούθησαν μεταφορά στην Κούβα το 1795 και το 1898 κατέληξαν στη Σεβίλλη, όταν η Ισπανία έχασε τον έλεγχο της Κούβας.
Στις μέρες μας, η κληρονομιά του Κολόμβου είναι θέμα διαμάχης. Το 2015, η τότε δήμαρχος της Βαρκελώνης, Ada Colau, εξέφρασε τη διαμαρτυρία της σχετικά με τους εορτασμούς της 12ης Οκτωβρίου, χαρακτηρίζοντας τους ως ντροπή λόγω της σύνδεσής τους με γενοκτονία. Ο Χοσέ Μαρία Γκονζάλες Σάντος, πρώην δήμαρχος του Κάντιθ, τόνισε ότι δεν υπάρχει κάτι να γιορτάσουμε, αναφερόμενος στην καταστροφική επίδραση που είχε η ανακάλυψη της Αμερικής στους πολιτισμούς της ηπείρου.
Μάλιστα, το 2020, ένα άγαλμα του Κολόμβου στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια γκρεμίστηκε και καταστράφηκε, αντικαθιστώντας το με μια πινακίδα που θύμιζε τη γενοκτονία που εκπροσωπεί η φιγούρα του. Η γοητεία με τον Κολόμβο παραμένει, αλλά η αντιπαράθεση γύρω από την κληρονομιά του γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Πηγή: newsbomb.gr