Ένα σημαντικό εύρημα στη Δυτική Αυστραλία, ένα απολιθωμένο οστό που εντοπίστηκε πριν από τρεις δεκαετίες, φέρνει στο φως μια ιστορία που εκτείνεται σε 100 εκατομμύρια χρόνια. Το οστό, που έχει αναγνωριστεί ως πτερύγιο ενός ιχθυόσαυρου, ενός θαλάσσιου ερπετού, θεωρείται ότι είναι το πιο πρόσφατο που έχει ανακαλυφθεί στο νότιο ημισφαίριο.

Ο δρ Mikael Siversson, ο παλαιοντολόγος που ανακάλυψε το απολίθωμα το 1995, χαρακτήρισε τους ιχθυόσαυρους ως ερπετά που αναπνέουν αέρα, συγκρίνοντάς τους με ένα “μείγμα καρχαρία και δελφινιού”. Η μελέτη του απολιθώματος προσφέρει πολύτιρες πληροφορίες σχετικά με την ύπαρξη και την εξαφάνιση του είδους.

Τα αποτελέσματα των μακροχρόνιων ερευνών έδειξαν ότι ο συγκεκριμένος ιχθυόσαυρος χρονολογείται μεταξύ 94 και 97 εκατομμυρίων ετών, χρονικό διάστημα που επανακαθορίζει την περίοδο που πίστευαν οι επιστήμονες ότι το είδος εξαφανίστηκε. Ο Siversson τόνισε ότι οι ιχθυόσαυροι υπήρξαν μ witnesses της απότομης πτώσης του πληθυσμού τους κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, χωρίς ωστόσο να επιβιώσουν μέχρι την καταστροφική εκδήλωση που εξαφάνισε πλήθος ειδών πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτή η κοσμοϊστορική εξέλιξη φαίνεται να σχετίζεται με την έντονη υπερθέρμανση του πλανήτη, κατά την οποία τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα ανήλθαν σε 1500 έως 2000 μέρη ανά εκατομμύριο, ικανώς υψηλότερα από αυτά που παρατηρούνται σήμερα. Επιπλέον, η ανάλυση ενός απολιθωμένου δοντιού καρχαρία που ανακαλύφθηκε στο ίδιο γεωλογικό στρώμα με το ιχθυόσαυρο συνέβαλε στην ακριβή χρονολόγηση των λειψάνων.

Πηγή: newsbomb.gr