Με την ευκαιρία της ημέρας του Πάσχα, είναι ενδιαφέρον να εξερευνήσουμε την προέλευση του Πασχαλινού λαγού και πώς αυτό το χνουδωτό κουνέλι ενσωματώθηκε στις παραδόσεις μας. Το Λαγουδάκι του Πάσχα, που αναγνωρίζεται σήμερα ως σύμβολο εορτασμού, έχει τις ρίζες του στη Γερμανία, όπου αρχικά ονομαζόταν «Oschter Haws». Σύμφωνα με το «A Dictionary of English Folklore», η πρώτη γνωστή αναφορά σε αυτό χρονολογείται το 1572. Εκείνη την εποχή, γινόταν λόγος για τις φωλιές με πολύχρωμα αυγά που άφηνε ο λαγός για τα υπάκουα παιδιά.

Ο Γερμανός βοτανολόγος Georg Franck von Franckenau συνέχισε αυτή την παράδοση το 1682, λέγοντας την ιστορία του Oschter Haws, ο οποίος άφηνε αυγά στον κήπο, τα οποία παιδιά έψαχναν. Σταδιακά, οι παραδόσεις γύρω από τον Πασχαλινό λαγό έγιναν όλο και πιο πολυπλοκότερες, διαρκώντας μέχρι σήμερα.

Ο θρύλος του Πασχαλινού λαγού έφτασε στην Αμερική μέσω των ολλανδικών κοινοτήτων της Πενσυλβάνιας, και συγκεκριμένα το 1757. Ο Stephen Winick από το «On the Bunny Trail: In Search of the Easter Bunny» αναφέρει ότι η ημερομηνία αυτή συνδέεται με τον Γιόχαν Κόνραντ Γκίλμπερτ, έναν νεαρό καλλιτέχνη που μετανάστευσε από τη Γερμανία και δημιούργησε μερικά από τα πρώτα αμερικανικά σχέδια του Πασχαλινού λαγού.

Τα γραπτά από την αρχή του 1800 παρέχουν περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από τις ολλανδικές παραδόσεις στην Πενσυλβάνια, περιγράφοντας πώς τα παιδιά έφτιαχναν φωλιές για τον λαγό και άφηναν λουλούδια για να τον δελεάσουν. Μετά την εκκλησία την ημέρα του Πάσχα, οι δραστηριότητες περιλάμβαναν κυνήγι αυγών και άλλες εκδηλώσεις.

Αν και ο Πασχαλινός λαγός δεν αναφέρεται στη Βίβλο και δεν συνδέεται άμεσα με την ιστορία της Ανάστασης του Ιησού, έχει καθιερωθεί ως σύμβολο της άνοιξης και της ανανέωσης. Τα κουνέλια και οι λαγοί, μαζί με τα αυγά, έχουν ιστορικά συνδεθεί με τη μητέρα του Ιησού, τη Μαρία. Το Scientific American σημειώνει ότι πίνακες όπως ο «Madonna of the Rabbit» του Τιτσιάνο απεικονίζουν αυτή τη σύνδεση.

Πηγή: newsbomb.gr