Οι Γερμανοί κατατάσσονται επίσης πρώτοι σε αναρρωτικές άδειες, με 25 ημέρες ετησίως, ποσό που υπερβαίνει τον μέσο όρο της Ε.Ε. (14 ημέρες) και είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των Ελβετών (9 ημέρες) και των Βρετανών (6 ημέρες). Παράλληλα, οι Γερμανοί εργαζόμενοι έχουν 31 ημέρες διακοπές τον χρόνο, σε αντίθεση με τις 26 που απολαμβάνουν οι Ελβετοί. Αυτό το φαινόμενο έχει οδηγήσει τη Γερμανία να θεωρείται ξανά ο “ασθενής της Ευρώπης” λόγω της οικονομικής της κατάστασης.
Η ΝΖΖ αναφέρει πως στην Ευρώπη εμφανίζεται μια αλλαγή κουλτούρας, με στροφή προς τον προσωπικό ελεύθερο χρόνο και τις φιλοδοξίες εκτός εργασίας. Ενδεικτικά, ένας εργαζόμενος στην Ελβετία έχει τη δυνατότητα να εργάζεται 40% λιγότερο από έναν Πολωνό συνάδελφό του, όμως αυτό υποδεικνύει ότι η εργασία δεν είναι όσο αποδοτική θα μπορούσε να είναι. Σε πολλές περιπτώσεις, οι οικογένειες νιώθουν ότι η επιπλέον εργασία μεταφράζεται συχνά σε καθαρή απώλεια εισοδήματος λόγω υψηλής φορολογίας.
Το πρόβλημα επιτείνεται στη Γερμανία από τα γενναιόδωρα προνοιακά επιδόματα, που μειώνονται με την αύξηση του εισοδήματος, δημιουργώντας έτσι οικονομικό αντικίνητρο για περισσότερη εργασία. Η μείωση των ωρών εργασίας μπορεί να γίνει ανησυχητική, αφού αυξάνει το κόστος εργασίας, υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα. Χωρίς τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης της ευημερίας της χώρας.
Ο οικονομολόγος Χόλγκερ Σέφερ από το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομίας επισημαίνει ότι, παρά την υψηλή αναλογία των εργαζομένων στη Γερμανία, η μειωμένη εργασία σημαίνει ότι δεν εκμεταλλεύονται πλήρως τις δυνατότητές τους, γεγονός που θεωρείται προβληματικό. Όχι μόνο οι Γερμανοί δεν είναι τεμπέληδες, αλλά αξιολογούν τις ωφέλειες της εργασίας με βάση την προσωπική τους ευημερία και τον ελεύθερο χρόνο τους. Ο ίδιος προειδοποιεί ότι εάν δεν γίνει γρήγορα πολιτική αλλαγή, η ευημερία στη Γερμανία θα απειληθεί σοβαρά.
Πηγή: newsbomb.gr