Η Στόουν περιγράφει ότι κατά τη διάρκεια του θανάτου της ένιωθε σαν να έπαιρνε κάθε παραισθησιογόνο φάρμακο ταυτόχρονα. Όταν παρακολουθούσε το σώμα της να ξαπλώνει στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ένιωσε να ”πετάγεται” έξω από αυτό. Φρόντισε να παρατηρήσει όσα συνέβαιναν γύρω της, βλέποντας τους γιατρούς να προσπαθούν να την επαναφέρουν στη ζωή. Στην αρχή δεν της ένοιαζε, μέχρι που σκέφτηκε τα παιδιά της και τον αντίκτυπο του θανάτου της σε αυτά.
Στη συνέχεια, είχε μια έκρηξη συναισθημάτων, παρακολουθώντας τη μεγαλύτερη κόρη της, την Άσλεϊ, καθώς έδινε εξετάσεις. Αυτή η συνειδητοποίηση του τι σημαίνει ο θάνατός της για τα παιδιά της την πείσμωσε. Όταν επέστρεψε στο σώμα της, σκεφτόταν την οικογένειά της και το πώς η απουσία της θα τους επηρέαζε.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της σε ένα φωτεινό βασίλειο, η Στόουν συνάντησε μια διαφορετική εκδοχή του εαυτού της και αντιλήφθηκε ότι ήταν έτοιμη να ”επιστρέψει”. Μετά την επαναφορά της, ρώτησε τον γιατρό αν ήταν όντως πρεζόνι, και εκείνος επιβεβαίωσε το σχόλιό του.
Η εμπειρία αυτή την ώθησε να επανεξετάσει τη ζωή της και να επενδύσει στον εαυτό της. Επέστρεψε στο σχολείο και ολοκλήρωσε τις σπουδές της, αποκτώντας διδακτορικό. Ξεκίνησε ένα podcast για να βοηθήσει άλλους ανθρώπους με παρόμοια προβλήματα. Σήμερα, πιστεύει ότι το μεγαλύτερο νόημα στη ζωή είναι να είσαι καλός άνθρωπος και να συνειδητοποιείς ότι υπάρχει περισσότερα πέρα από την ύλη.
Όσα βίωσε η Στόουν την οδήγησαν σε μια νέα προοπτική για τη ζωή και τον θάνατο, πείθοντάς την ότι ο Θεός και η μετά θάνατον ζωή είναι αληθινά.
Πηγή: newsbomb.gr