Αυτή η περιοχή λειτούργησε probabilistically ως ένα “σπίτι μακριά από την πατρίδα” για περίπου 20.000 χρόνια, επιτρέποντας την ανάπτυξη ενός σημαντικού πληθυσμού Homo sapiens πριν αυτοί διασκορπιστούν στην Ευρασία και πέρα. Έτσι, όλοι όσοι έχουν κάποιο γενετικό απόθεμα από την Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική ή την Ωκεανία, πιθανόν να έχουν προγόνους που πέρασαν μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτή την περιοχή.
Το Περσικό Οροπέδιο, το οποίο εκτείνεται στη νοτιοδυτική Ασία και περιλαμβάνει μέρη του σημερινού Ιράν, Αφγανιστάν και Πακιστάν, είχε ευνοϊκές συνθήκες για τη διαμονή μεγάλων πληθυσμών, ενώ η στρατηγική του θέση το καθιστούσε ιδανικό σημείο αναχώρησης για τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρασία.
Η έρευνα αυτή ρίχνει φως στη διάρκεια των 20.000 χρόνων της ζωής του Homo sapiens εκτός της Αφρικής, στην οποία αλληλεπιδρούσαν με πληθυσμούς Νεάντερταλ, προσφέροντας πολύτιμα στοιχεία για την κατανόηση της δημογραφικής ιστορίας του είδους μας σε περιοχές της Ευρώπης, της Ανατολικής Ασίας και της Ωκεανίας.
Ο Leonardo Vallini, ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα στην Ιταλία, ανέφερε τη σπουδαιότητα αυτής της ανακάλυψης, που αναδεικνύει σημαντικές αλληλεπιδράσεις και σχέσεις μεταξύ διάφορων ευρασιατικών πληθυσμών. Επιπλέον, μια άλλη πρόσφατη έρευνα του 2024 εντόπισε ότι η οροσειρά Ζάγκρος, δυτικά του Περσικού Οροπεδίου, ήταν τόπος όπου Homo sapiens και Νεάντερταλ διασταυρώνονταν πριν από περίπου 47.000 χρόνια.
Τα πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα αρχίζουν να αποκαλύπτουν πόσο κρίσιμος ήταν ο ρόλος του Περσικού Οροπεδίου για τους πρώιμους Homo sapiens στις πρώτες τους εξορμήσεις εκτός Αφρικής, αλλά η έρευνα δείχνει ότι πολλά ακόμα απολιθώματα και ευρήματα παραμένουν κρυμμένα και έτοιμα προς ανακάλυψη.
Πηγή: newsbomb.gr