Όταν, για παράδειγμα, ένας εισαγγελέας ρωτάει ένα κορίτσι που έχει καταγγείλει απόπειρα βιασμού σχετικά με το εσώρουχό του, σε συνεργασία με τον κατηγορούμενο και τον δικηγόρο του, αυτό καταδεικνύει την αναπαραγωγή μιας άρρωστης νοοτροπίας που ξαναβιάζει τα θύματα. Παρόμοια, η προβολή μιας αγιογραφίας για έναν κακοποιητή χωρίς να τον «ανακρίνεις» ενδελεχώς, βοηθά στην αναπαραγωγή της αντίληψης ότι η κακοποίηση είναι αποδεκτή.
Προβλήματα που υπάρχουν σε δημόσιες υποδομές, όπως το μετρό, αναφέρονται ελαφρά, χωρίς ουσιαστική ανάλυση και κριτική. Αντί να επισημαίνουμε την ανάγκη για ελέγχους και βελτιώσεις, ενισχύουμε την νοοτροπία του «ωχαδερφισμού» που κυριαρχεί στο Κράτος. Επιπλέον, παρατηρούμε περιπτώσεις αδικίας και υποκρισίας, αφού άλλοι γίνονται οι «άλλοι», ανάλογα με την περίσταση.
Η κατάσταση αυτή είναι επικίνδυνη, καθώς έχουμε δει καταστροφές και τραγωδίες, όπως αυτά που συνέβησαν στα Τέμπη, στο Μάτι και αλλού. Αυτές οι καταστάσεις δεν είναι κομματικές, αλλά αφορούν τις ανθρώπινες ζωές, με θύματα και θύτες. Όσο δεν το κατανοούμε, οι πιθανότητες να γίνουμε θύματα αυξάνονται, όπως και του να γλιτώνει πάντα ο θύτης.
Ας αναλογιστούμε τις συνέπειες της απαξίωσης που βιώνουμε από τα μέσα ενημέρωσης. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή στη νοοτροπία μας και στη θέση που δίνουμε σε εσωτερικές υποθέσεις και κοινωνικές καταστάσεις, για να αποφύγουμε να βουλιάξουμε μέσα σε αυτό το χάος. Διότι εν τέλει, αν δεν κάνουμε κάτι, θα βρισκόμαστε μόνοι μας, απέναντι ο ένας από τον άλλον, και αυτό είναι ένα θέμα που χρήζει σοβαρής προσοχής.
Πηγή: newsbomb.gr