Η Eos, όπως ονομάζεται το νέφος, δεν είχε ανιχνευθεί προηγουμένως λόγω της δυσκολίας στην ανίχνευση του μοριακού υδρογόνου. Τα περισσότερα μοριακά νέφη περιέχουν κυρίως μονοξείδιο του άνθρακα, το οποίο είναι ορατό με υπέρυθρα και ραδιοτηλεσκόπια. Ωστόσο, οι επιστήμονες κατάφεραν να παρατηρήσουν την Eos να εκπέμπει αμυδρό φως στο υπεριώδες φάσμα μέσω του δορυφόρου STSAT-1 της Νότιας Κορέας, που εκτοξεύτηκε το 2003.
Η Εos εκτιμάται ότι θα εξατμιστεί σε έξι εκατομμύρια χρόνια. Το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται σε μια κοιλότητα γεμάτη αέρια, γνωστή ως Τοπική Φυσαλίδα, με πλάτος 1.000 ετών φωτός, στο βραχίονα του Ωρίωνα. Αυτή η κοιλότητα σχηματίστηκε λόγω της έκρηξης ενός αστέρα ως υπερκαινοφανούς πριν από 10-20 εκατομμύρια χρόνια. Ενδεχομένως, αυτή η σουπερνόβα ήταν υπεύθυνη για τη δημιουργία των μοριακών νεφών που έχουν ρόλο στην παραγωγή των άστρων, συμπεριλαμβανομένου του ήλιου μας και της ζωής στη Γη.
«Η ιστορία του σύμπαντος είναι μια ιστορία της αναδιάταξης των ατόμων επί δισεκατομμύρια χρόνια», τόνισε ο Blakseley Burkhart, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας στο Rutgers School of Arts and Sciences του New Jersey. «Το υδρογόνο που βρίσκεται σήμερα στο νέφος Eos υπήρχε από την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης, και τελικά ενσωματώθηκε στον γαλαξία μας, κοντά στον ήλιο. Έτσι, πρόκειται για ένα μακρύ ταξίδι 13,6 δισεκατομμυρίων ετών για αυτά τα άτομα υδρογόνου».
Πηγή: newsbomb.gr